Kar ilk yağışta güzeldir, kadın ilk bakışta... Kar sonradan çile olur, kadın sonradan zahmet...Tıpkı kar gibi kadını da ilk gördüğümüzde heycana kapılırız, hiç bitmeyecek bir mutluluk ile seyrederz.Sonra arı kar, zaman geçtikçe toprağa tutunur, kadın ise zaman geçtikçe ruhumuza serpilir ve bedenimizde yer bulur. karın getirdiği mutluluklar vardır: kar topu, kardan adam, kara yatıp kelebek yapmak... Kadınlar da bize mutluluk verir; sarılırız gözlerine hapsoluruz, dizlerinde yatarız, gülüşlerinden öperiz, kokusunda kayboluruz, saçlarını okşarız.Bir süre sonra kadının da karın da ilk heycanı iyiden iyiye kaybolur.Yerini soğuk ve donuk anı yığınları alır. Karın, bu soğuk ve donuk yıgınlarının gitmesi için yağmura ihtiyacı vardır. Kadının bıraktığı bu soğuk ve donuk anı yığınlarının gitmesi içinse erkeğin gözyaşına ihtiyacı vardır.Ayrıldıktan sonra akan gözyaşları, tıpkı kar yığınlarının temizlenmesi için yağan yağmur gibi ayrılığın getirdiği yığınları temizlemek için akar. Her kadın göz yaşı ile, her kar yağmurla gelir; ikiside gittikten sonra ardından getirdiklerini bırakır.        
Yazar: A.F.E