Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim
Kaybettim, ah, dostlarımı, neşemi.
Kalmadı hatta kibrim azametim,
Oydu vehmettiren dahiliğimi.
Hakikat budur dedikleri zaman
Karşımda sahiden bir dost zannettim.
Hakikatı anlayıp duyduğum an;
Çoktandır galip gelmişti nefretim.
Ama işte hakikat edebidir,
Yaşarsa bir kimse ondan bihaber
Alemde ömrünce gafil kişidir.
Tanrı soruyor, cevap vermek ister.
İyi ki ağlamışım ara sıra,
Elimde kalan servet bu dünyada.
Yazar: Alfred De Musset
Çeviren: Cahit Sıtkı TARANCI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder